przygotowując gęś do pieczenia zwykle odrywam bryłki sadła i wrzucam je na dno brytfanny. piekąc później od razu przetapiają się na smalec, który w przeciwieństwie do smalcu wieprzowego ma wiele pożądanych właściwości. po pierwsze, tłuszcz, tak jak i mięso są źródłem jednonienasyconych kwasów tłuszczowych, posiadających zdolności obniżania poziomu cholesterolu. ale trzeba też pamiętać, że obróbka termiczna, czyli pieczenie i smażenie zmienia strukturę chemiczną kwasów tłuszczowych, i przestają być już tak atrakcyjne dla zdrowia. raczej więc odpada smażenie na smalcu gęsim, ale za to świetnie nadaje się do okraszania potraw lub jedzenia na zimno, np. do pieczywa. do tego celu można przyrządzić go np. z dodatkiem jabłka, majeranku i cebulki. kolejną zaletą smalcu gęsiego jest przydatność do wykonywania kruchych ciast, dzieje się tak ze względu na wysoką zawartość krzemu.
w sklepie mięsnym pani podejrzewała, że kupuję gęsi tłuszcz do smarowania się, zaskoczyła mnie tym, nie powiem, ale jak potem doczytałam się, rzeczywiście, nasze babcie stosowały go na różne bóle reumatyczne stawów, czy pleców, wmasowując tłuszcz w siebie przez 5 minut. a niedawno czytając śląską kucharkę doskonałą znalazłam informację, że gęsi smalec jest niezastąpiony przy leczeniu zapalenia oskrzeli, płuc oraz na przeziębienia. łyżeczkę smalcu oraz miodu należy rozpuścić w pół szklanki gorącego mleka. taką miksturę należy pić na ciepło 1-3 razy dziennie.
jak przygotować gęsi smalec?
wyrwany z gęsi tłuszcz pokroić na mniejsze kawałki. umieścić w garnku razem z kilkoma łyżkami wody i dopiero wtedy zacząć podgrzewać. woda pomoże przy wytapianiu smalcu, a potem odparuje. jeśli lubimy dodatek cebuli i jabłka, to pokrojone należy je dodać dopiero, gdy cały tłuszcz jest przetopiony i smażyć, aż cebulka zacznie się rumienić. po przestudzeniu można doprawić go majerankiem, solą, pieprzem. przechowywać go należy w lodówce, bo w temperaturze pokojowej robi się płynny.
