niedawno przeprowadziliśmy z tatą debatę o wyższości świąt wielkiej nocy nad bożym narodzeniem, w których role wcieliły się: olej rzepakowy i oliwa z oliwek. oboje mieliśmy podobne spostrzeżenie dotyczące specyficznego smaku oliwy, dzięki któremu oliwa nie nadaje się do wszystkiego. i choć nie wyobrażam sobie pomidorów i mozarelli nie skropionych oliwą, to tam, gdzie ważniejszy jest smak innych składników zdecydowanie wygrywa olej rzepakowy.
wygrywa też pod kątem wartości odżywczych. zawiera 10 razy więcej niż oliwa, kwasów tłuszczowych omega-3. kwasy nienasycone zmniejszają stany zapalne w organizmie, poprawiają odporność, wzmacniają serce oraz naczynia wieńcowe, spowalniają starzenie się komórek. zawarty w oleju kwas oleinowy przeciwdziała chorobom układu krążenia i nowotworom, m.in. piersi, prostaty, jelita. jego ilość w oleju jest zbliżona do oliwy z oliwek, dzięki czemu olej rzepakowy bywa nazywany „oliwą Północy”. to określenie podkreśla dostosowanie właściwości rosnącego w polsce rzepaku do warunków naszej szerokości geograficznej.
co istotne w kuchni – zdecydowanie bardziej nadaje się do smażenia, gdyż jego temperatura dymienia to 230 st.C, a oliwy z oliwek 210 st. C i oleju słonecznikowego 170 st. C.
dlaczego o oleju przy cieście? po prostu dodanie oleju do ciasta zdecydowanie przedłuża jego świeżość. używam go zazwyczaj do muffinek słodkich i słonych oraz do pięknie pachnącego korzeniami ciasta przedświątecznego.
ciasto wiśniowo-czekoladowe na zakwasie
3/4 szkl. aktywnego zakwasu pszennego, 0,5 szkl. mąki pszennej, 0,5 szkl. cukru, 3/4 szkl. oleju rzepakowego, 3 jajka, 1 łyżeczka proszku do pieczenia, 0,5 łyżeczki soli, 1 cukier waniliowy, 1,5 szkl. wydrylowanych wiśni, 0,5 posiekanej tabliczki gorzkiej czekolady
wszystkie składniki wymieszać. piec 45 min. w 180 st. C
